Limfo Info dla medyków.

Manualny drenaż limfatyczny

Wykaz artykułów:

Manualny drenaż limfatyczny - wprowadzenie

( Ostatnia aktualizacja: 2014-12-29 09:33:16 )

Manualny drenaż limfatyczny (MDL) od lat jest uznaną, skuteczną formą ewakuacji nacieczenia obrzękowego. Zrodził się w 1936r., lecz dopiero w latach 60-tych XXw doczekał się rzetelnych badań naukowych, w wyniku których powstały jego podstawy naukowe. Od 1974r., kiedy został uznany przez niemiecki związek kas chorych, jako metoda refundowana - rozpoczął się jego gwałtowny rozkwit. W Polsce jednak dopiero ostatnie lata przyniosły lawinowe zainteresowanie tą metodą. Brak polskojęzycznych źródeł sprawił jednak, że powstały wokół tej metody różne fałszywe interpretacje.

Prawie wszystkie tkanki są drenowane bogatą siecią naczyń limfatycznych, którymi odprowadzany jest balast obowiązkowo limfatyczny, zwany także balastem limfonośnym (patrz menu: Obrzęki i ich terapia). Balast ten trafia wraz z płynem tkankowym do kapilarów limfatycznych, a następnie prowadzony jest przez kolejne piętra organizacyjne układu limfatycznego aż do ujścia w kątach żylnych. Ten fizjologiczny drenaż tkankowy w normalnych warunkach (brak obrzęków) określany jest na poziomie zaledwie ok. 3l/doba. Jednakże naczynia limfatyczne, jeśli zachodzi taka potrzeba, potrafią także zwielokrotnić ten przepływ dobowy - samoczynnie zwiększając strumień objętościowy pod wpływem wzmożonego nacieczenia tkanek. Natomiast w przypadku, gdy w układzie limfatycznym występują jakieś zaburzenia (funkcjonalne lub strukturalne) - może dochodzić do zalegania płynu w tkankach. W takich właśnie przypadkach zastosowanie znajduje MDL.

Manualny drenaż limfatyczny jest zatem metodą wspomagającą fizjologiczny drenaż tkankowy. Nie polega on więc na przepychaniu płynu obrzękowego, lecz na stymulowaniu układu limfatycznego do zwiększenia strumienia objętościowego.

Tymczasem częstokroć MDL jest błędnie utożsamiany wyłącznie z przepychającym oddziaływaniem ręki terapeuty. Nie jest to zgodne z prawdą - nie na tym polega zasadnicze oddziaływanie MDL, lecz nie można także powiedzieć, że do takiego oddziaływania wcale nie dochodzi. Każda praca ręką terapeuty na ciele pacjenta może wpływać na przemieszczanie nacieczenia obrzękowego, jednakże wykorzystywane jest to głównie wówczas, gdy odprowadzanie obrzęku drogą naczyń limfatycznych jest znacząco utrudnione lub niemożliwe (bądź, gdy zachodzi domniemanie takiej sytuacji). W takich przypadkach główną drogą ewakuacji obrzęku staje się droga śródmiąższowa (poza naczyniowa). Dlatego przed przystąpieniem do terapii z wykorzystaniem MDL należy określić, lub przynajmniej oszacować, wydolność transportową naczyń limfatycznych. Wynikiem tego stanie się kwalifikacja do zastosowania jednej z dwóch koncepcji terapeutycznych.

Zarówno opis celów i mechanizmów oddziaływania MDL, jak i wyjaśnienie zasad obu koncepcji terapeutycznych - będzie przedmiotem dalszych publikacji w naszym serwisie.

Aby być na bieżąco zapisz się na nasz bezpłatny Newsletter.

Powyższe informacje z obszernymi komentarzami zarówno dla lekarzy, jak i dla terapeutów-praktyków (osobne wersje) znajdziesz w książeczce z serii Fizykalna Terapia Obrzęków - pt. "Manualny drenaż limfatyczny kończyn dolnych w postępowaniu po usunięciu biodrowych węzłów limfatycznych)" - dostępnej wraz z płytą DVD w naszym sklepie.